Ik heb op de lagere school heel veel straf gehad. Op de kleuterschool moest ik altijd bij de juf over de knie voor een pak voor mijn broek en daarna voor de rest van de dag in de hoek. De petsen deden wel pijn, maar ik kon wel wat hebben hoor. Was ik thuis ook wel gewend. Daarna in de hogere klassen was het gebukt staan voor de klas en flinke klappen met de stok voor je broek. Of wat ook wel gebeurde: met blote billen over de bank en dan maar kletsen met een grote liniaal. Heel pijnlijk en heel vernederend. Maar ik was ook wel een ettertje vroeger. Het is gelukkig allemaal goed gekomen
Piet
In de tweede klas hadden we een hele jonge juf de dochter van de hoofdonderwijzer
Barend een hele dikke jongen probeerde haar uit door 4 punaises op haar stoel te leggen.Ze ging er met haar achterste recht in zitten en veerde op.De hele klas begon te lachen en te joelen.De juf tikte een paar keer hard met haar aanwijsstokje op de lessenaar stilte riep ze beheerst.Ze liep naar Anja een verlegen meisje en zei je krijgt morgen een zak drop als je zegt wie dat gedaan heeft Barend juf.
Ze schoof har stoel voor het bord Barend kom onmiddellijk voor de klas.
Ze had haar aanwijsstokje nog in haar hand Barend moest met zijn knieen op het
zitgedeelte van de stoel en over de rugleuning buigen .De juf trok zijn broek strak over zijn omvangrijke achterwerk en sloeg 10 keer heel hard met het aanwijsstokje op zijn billen .Het klatsen van het stokje hadden ze in de andere klas kunnen horen.
Zo kwamen stoute jongetjes vroeger te pas.
Ik zat begin jaren vijftig op de lagere school in Rotterdam.
Op een keer had ik gevochten met een andere jongen.
Onze onderwijzeres, juf van Dam, was heel streng.
Ze was een lange, stevig gebouwde vrouw met een knotje en dunne lippen die er graag op los sloeg en elke tik die ze uitdeelde was goed raak!
Na die vechtpartij moesten we achterblijven en kregen we allebei slaag van haar met de aanwijsstok.
We moesten in onze onderbroek over een stoel gaan liggen en kregen elk vijftien zwiepende slagen met de stok.
Het deed verschrikkelijk veel pijn en mijn billen zagen de volgende dag helemaal blauw.
Mijn moeder moest erom lachen en zei: “Volgende keer krijg je van mij erbij met de mattenklopper!