Als een van de eerste landen verbood Nederland al in 1820 lijfstraffen op school. Niet alle onderwijzers en ouders waren direct
overtuigd van de juistheid van dit verbod. Strenge tucht was volgens hen nu eenmaal soms noodzakelijk om een kind te disciplineren en zijn zonden te laten inzien.
Het verbod werd niet of nauwelijks gehandhaafd.
Dus alles bleef bij het oude.
Hoe ging het dan?
Zat een ongehoorzaam kind ver weg, dan gooide de meester of juf
een 'pechvogel' van stof gevuld met zand naar hem toe. De leerling moest deze dan terugbrengen,
waarop hij of zij een duchtig pak slaag ontving. De roe werd gretig gebruikt op de ontblote achterwerken.
Maar de leraar sloeg ook om andere redenen. Met de 'plak' - een ronde houten schijf aan een steel - kregen leerlingen die hun les niet hadden geleerd, letterlijk een tik op de vingers.
De plak werd dan ook vooral gezien als didactisch hulpmiddel en niet als straf.
Ik waag te betwijfelen of kinderen dit zo ervaren zullen hebben!
Rond 1900 werd het Spaans rietje gebruikt.
De belangrijkste reden voor de invoering hier van was de nieuwe zedelijkheid.
Het was niet langer sociaal acceptabel dat een juf of meester de billen van zijn of haar leerling ontblote.
Het Spaans rietje is dikker dan een roe daarom is het effect groter zelfs door een broek of rok heen.
Dus waren blote billen niet meer nodig, dit betekende echter niet dat dit nooit meer gebeurde
Juffen kregen een korter rietje dan meesters.
Dit omdat meesters meestal les gaven aan hogere klassen.
Dit betekende in praktijk dat de kinderen zelf moesten gaan staan en bukken voor het pak slaag.
De oudere leerlingen moesten de slagen tellen en volledig stil blijven staan ze mochten vaak wel op hun bank leunen.
De juffen werkte vaak met kleine kinderen en die namen ze meestal over de knie als straf nodig was en dan is een korter stokje nu eenmaal handiger!
achter de lessenaar van lagere klassen stond dan ook vaak een bankje in plaats van een stoel.
Op een bankje is het makkelijker om een kindje over je schoot te hebben.
een juf koos er regelmatig het rietje niet te gebruiken.
als het om een meisje ging of een jongentje dat voor het eerst straf kreeg van juf dan was de harde hand genoeg maar dit gebeurde dan wel bijna altijd voord de blote billetjes!
als er sprake was van een echte deugniet dan klonk het zwiepen van een rietje zelfs in de lagere klassen
In de jaren 50 Waren de strafwerktuigen uit klas verdwenen.
maar dit betekende absoluut niet het einde van een tik in de klas.
Ook nog veel ouders vonden dit prima.
Als je op school slaag had gekregen kreeg je thuis vaak nog een keer straf.
De meester of juf sloeg vaak met de liniaal of aanwijsstok.
in de jaren 60 nam het protest van ouders en jonge leraren toe.
Toch kwam een draai om de oren of een pak billenkoek op lagere scholen nog regelmatig voor.
Maar hierbij werd dan alleen gebruik gemaakt van de handen.
Je hoorde vaak als excuus een Pak billenkoek is niet zo erg dat krijgen ze thuis ook als ze stout zijn
Nu we het er toch over hebben een gek woord eigenlijk BILLENKOEK.
Waar komt het vandaan????
Dat weet men niet zeker maar dit is de meest waarschijnlijke verklaring .
In 1971 kwam er van de inspecteugeneraal een brief aan alle scholen dat er onder geen beding nog geslagen mocht worden in de klas.